Pinokio to klasyczna lektura dla dzieci, w której mały, drewniany pajacyk uczy się, co to odpowiedzialność, miłość i poświęcenie własnych potrzeb, by odkryć, na czym w istocie polega człowieczeństwo.
Największym marzeniem Pinokia jest przeobrażenie się w prawdziwego chłopca z krwi i kości, zanim to jednak nastąpi, musi przejść przez swoją porcję rozczarowań i popełnić sporo błędów. Niektóre z jego doświadczeń będą naprawdę trudne – natknie się na oszustów, gotowych bez skrupułów wykorzystać jego naiwność, poniesie też konsekwencje własnego lenistwa i chodzenia na skróty. Rozwiązując oparty o lekturę Pinokio test towarzyszymy bohaterowi w tych kolejnych etapach rozwoju, mając nadzieję, że w końcu pójdzie po rozum do głowy.
Pinokio wyraźnie ma problem, by słuchać mądrzejszych od siebie i przy tym życzliwych doradców, należy do tych, którzy wszystko muszą, rzecz jasna boleśnie, sprawdzić na własnej skórze. Nie jest bynajmniej z gruntu zły, raczej niedojrzały, beztroski i skłonny do pobłażania swoim wadom. Jednak i on dojdzie do przełomowego momentu, w którym będzie w stanie spojrzeć na siebie z boku i podjąć działania w drodze do zmiany. Otrzyma też za to nagrodę. W ten metaforyczny sposób autor rozważa, czym jest człowieczeństwo: Pinokio staje się „prawdziwym chłopcem” wówczas, gdy odkrywa w sobie przywiązanie do starego Gepetta i co więcej, gotowy jest sam cierpieć, aby ulżyć swojemu opiekunowi. Rezygnacja z bezmyślnego egoizmu to najważniejszy etap w rozwoju małego bohatera książki Carla Collodiego.
