„Przedwiośnie” zostało wydane w 1924 roku. Jest przemyślaną, trudną w odbiorze powieścią polityczną Stefana Żeromskiego, skupioną na sytuacji w Polsce po zakończeniu I wojny światowej, zwłaszcza z perspektywy młodego pokolenia. Patrzymy na świat oczami Cezarego Baryki, młodzieńca, który niekoniecznie wzbudza sympatię, jednak mimo wszystko nie sposób mu współczuć.
Tytuł powieści to oczywiście czytelna metafora. Sugeruje okres odnowy, jeszcze nie rozkwit i dojrzewanie, ale nieśmiałe oznaki życia wyłaniające się spod roztapiającego się lodu i śniegu. Wiosna jeszcze nie nadeszła, ale czuć ją już w powietrzu – zima zaczyna ustępować. Jest w tym nadzieja, ale też pewna ostrożność. Nawet w młodym życiu Cezarego Baryki było już dość rozczarowań, by zachować ostrożność.
Jednak z drugiej strony Cezary czuje, w ostatecznym rozrachunku, że musi działać, musi włączyć się w bieg historii, nawet jeśli skaże się tym samym na samotność, na wyobcowanie. Nie może się wiecznie ukrywać, ale opowiedzenie się za czymś będzie się wiązało z wzięciem na siebie odpowiedzialności, przed czym zawsze uciekał bądź przed czym go chroniono. Jest to zatem również powieść o ewolucji młodego człowieka, który dojrzewa, krzepnie i przeobraża się w mężczyznę, nie unikając przy tym błędów.
Jeżeli uważnie przeczytałeś „Przedwiośnie” – test znajomości lektury nie powinien ci sprawić większych kłopotów. Ponieważ jest to szkolna lektura, uczniowie zapewne chętnie sprawdzą, na jakim poziomie jest ich wiedza i czy szczegóły fabularne utrzymały się wystarczająco dobrze w ich pamięci. Natomiast dla tych, którzy dosyć już dawno czytali „Przedwiośnie” – test może być okazją na odświeżenie pamięci i nastroju dawnego spotkania z tą książką.
A ty – jak wypadniesz?
